jak ładnie pisać w zeszycie

Bardzo bym chciała również nauczyć się pisać małymi literami. W zeszycie takie wielkie litery piszę, że aż strach pomyśleć W zeszycie z kratkami piszę w jednej kratce, ale i tak litery są duże. W zeszycie w linie piszę od góry jednej lini do końca tej pierwszej (nie wiem czy ogarniacie Xd). Ciągle mama mi mówi "pisz Dziennik, planner, notes na wszystko - to coś w tym rodzaju. Dzięki niemu będziesz kontrolować swoje życie i jednocześnie się rozerwiesz (to chyba brzmi poważniej niż opis notesu haha). Więcej o bullet journal tutaj. Pomysły, które przedstawię zaraz, również często wliczane są w taki bullet journal. Nauka liter jest ściśle związana z nauką samodzielnego pisania. Żeby ułatwić sobie proces poznawania alfabetu, skorzystaj z gotowych szablonów literek do wydruku, które są dostępne na wielu stronach edukacyjnych. Nauka pisania może wydawać ci się żmudna, zwłaszcza, kiedy w kółko musisz próbować zapisać tę samą literę. Za każdym razem, gdy bierzesz udział w teście z pisania, staraj się pisać od 65 do 70 słów na minutę. Mając to na uwadze, co daje szybkie pisanie na klawiaturze? Pisanie bezwzrokowe zwiększa efektywność Twojej pracy: przy pisaniu tekstów na komputerze możliwe jest śledzenie wyników na monitorze, a przy przepisywaniu nie trzeba Wyrabiasz w sobie nawyk i systematyczność. 2. Codziennie wracasz do tej historii. Nie umykają Ci pewne kluczowe, czy mniej kluczowe fakty. Siedzisz w opowieści, a to bardzo pomaga w tym, by książka była autentyczna. 3. Im rzadziej piszesz, tym trudniej Ci usiąść do pisania i większe katorgi przeżywasz, gdy masz zacząć pisać. negara di sebelah timur madagaskar tts 111. Jak ładnie pisać? – to pytanie, które zadaje sobie wiele osób. Sztuka eleganckiego pisania dawniej była bardzo ceniona. W tej chwili sporo rzeczy załatwiamy online lub przez telefon, a jednak zwracamy uwagę na charakter pisma danego człowieka, ponieważ jest czymś indywidualnym. Ładne pismo jest cenione – zachwycamy się pięknymi literami i chwalimy osobę, która je posiada. Niektórzy nie mają do tego wrodzonych predyspozycji, jednak wszystko jest kwestią treningu. By posiadać pewniejszą rękę wystarczy dużo ćwiczyć. Nauka ładnego pisania dla niektórych będzie trudna, a innym nie sprawi żadnych trudności. Sztuka starannego i estetycznego pisania to kaligrafia. Jak nauczyć się pisać kaligraficznie? Czy warto zapisać się na kurs ładnego pisania, czy też lepiej ćwiczyć samodzielnie w domu? Ładne pismo – jak nauczyć się ładnie pisać? Ładne pisanie liter to sztuka. Niektórzy mają ładny charakter pisma, a o innych mówi się, że piszą “jak kura pazurem”. Są osoby, które posiadają bardzo niewyraźne, nieczytelne pismo, a inni niezwykle wyraźne i łatwe w odczytywaniu. Niektóre osoby stawiają wiele zawijasów, a jeszcze inne posiadają pismo niemal techniczne. Litery mogą się też różnić wielkością. Pismo kształtuje się w trakcie nauki pisania, okresu dojrzewania i zmienia się z czasem w ciągu życia. Pewna podstawa, baza ukształtowana w przeszłości jest niezmienna, jednak z czasem może zmieniać się nieco na przykład kształt liter czy sposób ich łączenia. Odręczne pismo o indywidualnym charakterze kształtuje się między 16 a 25 rokiem życia, a po tym czasie następuje stabilizacja. By więc nauczyć się ładnie pisać, najlepiej dużo ćwiczyć – i to najlepiej w jak najmłodszym wieku. Nie oznacza to jednak, że nauka ładnego pisania będzie nieskuteczna później. Naturalne pismo może tylko lekko się poprawić, ale kaligrafii może się nauczyć każdy i w każdym wieku. Istnieją pewne zasady trzymania długopisu czy pióra oraz budowy liter by pismo było piękne. Warto od tego zacząć. Można również szukać inspiracji wśród pisma znajomych – wielokrotne powtarzanie danego sposobu tworzenia litery wejdzie w końcu w nawyk. Zobacz też: Jak napisać rozprawkę? Poznaj schemat dobrej rozprawki! Jak ładnie pisać w zeszycie? Ładne litery przydają się nie tylko w kontaktach prywatnych – na przykład wówczas gdy wypisujemy dla kogoś kartkę czy zaproszenie. Kto jeszcze się uczy – czy to w szkole, czy też na studiach – musi pisać wyraźnie. Niewyraźne, nieczytelne pismo może prowadzić do błędnego odczytania treści jakiegoś wypracowania czy zadania – w konsekwencji zaś może poskutkować otrzymaniem złej oceny. Jak zacząć ładnie pisać w zeszycie? Przede wszystkim warto mieć dobry długopis. Do nauki ładnego pisania lepiej nie stosować pióra czy długopisów żelowych. Można po nie sięgnąć kiedy przyzwyczaimy rękę do poprawnego, ładnego kreślenia liter. Warto więc mieć długopis dobrej jakości, z tuszem który się nie wylewa, utrudniając pisanie. Warto też popracować nad ruchami ręki. Nadgarstek powinien pracować lekko, a palce nie powinny mocno ściskać i przyciskać długopisu do kartki. Przez to dłoń szybciej się zmęczy, a litery będą grube i toporne. Warto swoje umiejętności szkolić w zeszycie w kratkę lub w zeszycie w cienkie linie. W tym drugim rodzaju zeszytów uczą się pisać dzieci. Jedna i druga opcja jest pomocna przy określaniu właściwej wielkości liter względem siebie oraz przy trzymaniu się ich wielkości czy budowy. Warto wiedzieć, że na wygląd pisma ma wpływ również stopień gładkości kartki. Niektóre są bardziej chropowate, a inne gładkie. W tych najgładszych najlepiej jest pisać. Te bardziej chropowate stanowią opór dla długopisu przez co trudniej jest pisać. Sprawdź: Jak napisać list do kolegi? Kaligrafia dla początkujących – jak pisać kaligraficznie? Jak nauczyć się kaligrafii? Można zapisać się na specjalny kurs – organizowane są coraz częściej zarówno stacjonarnie, jak i online. Pisanie kaligraficzne można też w sobie wyrobić kopiując litery z różnych stylów pisania. Można sprawdzać na różnego rodzaju blogach, zamówić książki do nauki kaligrafii (są nawet zestawy ćwiczeń). Warto przede wszystkim ćwiczyć – ładna kaligrafia nie jest dziełem spędzonej nad zadaniem godziny a wielu godzin ćwiczeń. Istnieją różne rodzaje stalówek, mazaków czy długopisów – a dzięki różnym ich rodzajom można osiągnąć nieco odmienne efekty pracy. Początkujący powinni zaopatrzyć się w stalówkę giętką. Pierwsze kroki warto też po prostu stawiać zwykłym długopisem. Gdy już nauczymy się tworzyć ładne litery, będziemy mogli przejść do pióra. Piękne pismo kaligraficzne na pewno uda się uzyskać z czasem. Jak ładnie pisać piórem? Sztuka ładnego pisania to przydatna i podziwiana umiejętność. Nauka pięknego pisania piórem sama w sobie stanowi pewną trudność. Trzeba uważać między innymi na to by nie dociskać go zbyt mocno do kartki, dobrze je trzymać (trzy palce, które nie trzymają pióra mają stanowić podporę), a także starać się pisać płynnie i delikatnie. Ważny jest spokój. Sprawdź: Jak napisać dedykacje do książki? Rodzice pytają o ładne pismo: Jak pisać długopisem? Jak ładniej pisać przy pomocy długopisu? Przede wszystkim warto pisać nieco wolniej. Pisanie szybkie łączy się z bardziej niedbałym pismem. Kto zatem może sobie pozwolić na wolniejsze pisanie, powinien z tej możliwości skorzystać. Takie regularne ćwiczenia pozwolą poprawić styl pisma – będzie ładniejsze również przy szybkim pisaniu. Warto ćwiczyć w zeszycie w kratkę, która pozwala zwracać uwagę na wielkość i grubość liter. Zobacz: Części mowy: Podział na odmienne i nieodmienne części mowy Jak ładnie pisać drukowane litery? By ładnie pisać drukowane litery, warto przede wszystkim dużo ćwiczyć. Można wzorować się na innych – jest wiele dostępnych wzorów, które znajdziemy choćby online lub w specjalistycznych książkach do kaligrafii. Odpowiedź na pytanie jak ładnie pisać jest przede wszystkim jedna – pisać dużo, tym samym lepiej opanowując technikę. Zobacz też: Co to są głoski i jak je liczyć? Ile głosek ma wyraz …Sylaby: Jak dzielić wyrazy na sylaby?Formy gramatyczne – określenie formy gramatycznej, przykłady, budowa My nauczyciele doskonale wiemy ile trzeba poświecić czasu, by przygotować się do lekcji, bo przecież każdy z nas chce jak najlepiej dla swoich uczniów i uczennic. W związku z tym, bardzo często: – analizujemy, – wprowadzamy korektę swoich działań, – chcemy zaangażować ucznia poprzez interesujące tematy i zadania, – wykorzystujemy różnorodne techniki nauczania, – używamy „takich” instrukcji by dla ucznia były zrozumiałe, – stwarzamy świetną atmosferę, – posługujemy się praktyczną znajomością języka angielskiego, a nie tylko regułami gramatycznymi, – integrujemy wszystkie sprawności językowe podczas zajęć. Bez wahania użyłam słowa chcemy, bo chyba wszyscy chcemy? Oczywiście, że nauczyciele chcą. Ja bardzo chcę. Niestety, łatwo powiedzieć, trudniej zrobić. Ale odważę się napisać „dla chcącego nic trudnego”, bo wierzę w każdego nauczyciela, wierzę w siebie, w swoich uczniów, we współpracę z rodzicami, we wspólne cele. Chcę również wierzyć w to, że dla każdego nauczyciela zeszyt przedmiotowy jest ważny. Chcę wierzyć, że zadajemy sobie pytanie „Jak wygląda zeszyt ucznia?„. Czy robię wszystko by mój uczeń chętnie do niego sięgał? Czy poświęcam czas by zaplanować prowadzenia zeszytu przez ucznia? Jak powinien wyglądać? Jakie ma znaczenie w oczach ucznia? Jaki wpływ ma uczeń na swój zeszyt? Jaką funkcje pełni podczas zajęć? Chcę, aby dzieci traktowały swój zeszyt jak coś wyjątkowego, jak coś co pomaga im się uczyć, by mogli śledzić w nim swoje postępy. To przecież oni mają ogromny wpływ na to, co znajdzie się w tym zeszycie. To oni zagospodarowują przestrzeń, w której nie ma technicznych ograniczeń, mogą pisać, rysować pod każdym kontem. Zeszyt dla uczniów i rodziców Dla moich uczniów zeszyt jest miejscem, w którym mogą wyrazić siebie, swoje zdanie, gdzie dokonują samooceny, uzyskują informację zwrotną od nauczyciela czy kolegi/ koleżanki i chciałabym, aby dla twojego ucznia był wyjątkowy. Elementy „OK” zeszytu cieszą się coraz większą popularnością w mojej szkole, kreatywna możliwość działania przez ucznia, sprawiła, że robią notatki bez mojej pomocy, chętniej planują swoja pracę. Podkreślę, że od zawsze zależało mi by uczniowie traktowali swój zeszyt jak własny, indywidualny pamiętnik, w którym będą mogli zapisywać swoje gramatyczno – słówkowe sekrety. Wiedzą czego będą się uczyć, z czego będą odpytywani i oceniani, bo znają cel lekcji, „NaCoBeZu” i kilka innych „okejowych” trików, o których wspomnę dalej. Dzięki temu zauważyłam, że zeszyt stał się ważnym narzędziem przydatnym nie tylko uczniowi i nauczycielowi, ale i rodzicom. Zawsze wyjaśniam im zasady prowadzenia zeszytu „OK” . Zaobserwowali w ciągu roku szkolnego, że prowadzony przez dzieci zeszyt przedmiotowy, sprawiał im ogromną radość. Natomiast rozmowy podsumowujące pomogły określić ich osiągnięcia i zaplanować kolejne kroki. Pozytywnie byłam, tymi rozmowami, zaskoczona. Często przewijało się słowo „mój zeszyt”. Byli z nich dumni, chętnie je porównywali i prowadzili na ich temat dyskusje. Mądre dzieciaki, gdyż są świadomi, że samodzielne wykonane rysunki, mapy myśli i inne własne notatki sprawiają im wielką satysfakcje i szybciej zapamiętują dany materiał. Zastanawiam się – Czy charakter pisma ma znaczenie? Po obserwacji w ciągu roku szkolnego stwierdziłam, że charakter pisma nie ma żadnego znaczenia. Ich zeszyty są unikatowe i „nie do podrobienia”. Cele i kryteria zgodne z podstawą programową, a zeszyty różne – to jest dopiero uczta dla nauczyciela, gdy indywidualizacja trwa. Tak na pierwszy ogień rzucam wam pomysł na wrześniową lekcje, którą rozpoczynamy od własnoręcznego wykonywania okładek. To idealny przykład działania przez doświadczenie. Własna aktywność nastraja pozytywnie do działania i do całego przedmiotu. Właśnie dlatego własnoręcznie wykonana okładka to numer jeden! Co jest potrzebne: -papier kolorowy lub papier do pakowania, – nożyczki, – klej, – i to czego dusza ucznia zapragnie, by stworzyć jedyny w swoim rodzaju zeszyt. Okładka zaprojektowana przez Kalinę, klasa 5 (mamy jeansowa spódniczka). Wiadomo, że początek roku szkolnego to ustalanie określonych reguł zachowania, tworzenia zasad współpracy z klasą. Ustalamy wtedy co można, czego nie można, co powinniśmy zrobić, a czego nie, co nam wypada itd. Oprócz tego tworzymy stosowny zapis o sposobach i formach oceniania ucznia/uczennicy na lekcjach zgodny z przedmiotowym systemem oceniania danej szkoły. Czy pojawia się instrukcja prowadzenia zeszytu? Rzadko. Nie mam zamiaru tego krytykować, gdyż to nie jest mój cel. Ja mam w zwyczaju przedstawiać uczniom szczegółowo obowiązujące zasady. Wtedy wszystko gra. Nikt nie pyta – jakim kolorem zapisać, czy może na marginesie, czy może narysować itp. Zasady prowadzenia zeszytu: Po pierwsze: wycinamy, kolorujemy, przyklejamy, projektujemy… (Nie wymagam, nie zmuszam ale zapraszam ucznia/uczennicę do zatytułowania pierwszej strony zeszytu przedmiotowego. Jedni zapisują dużymi, kolorowymi literami imię i nazwisko, inni tworzą rysunki (zazwyczaj rysują Big Ben’a lub inne zabytki, który kojarzą im się z Anglią – świetnie gdyż pojawia się element kultury). Po drugie: Przedstawiamy się, piszemy coś o sobie (personal details) – dzięki temu wzbogacamy słownictwo dotyczące podawania informacji na swój temat Zapisują, tworzą kolorowe ramki lub korzystają z gotowych kart pracy, które możecie tutaj pobrać. Pobierz wersję PDF1 Dopiero w trzecim punkcie przechodzę z uczniem do ustalenia zasad obowiązujących w zeszycie, decyzja uczniów! My chaosu nie lubimy, więc zasady tworzymy. Można podać gotowe zasady prowadzenia zeszytu, albo opracować je wspólnie z uczniami. Wybór należy do ciebie: Możesz skorzystać z podanego wzoru lub zainspiruj się nim… …Rules, rules… 1. Proszę zapisuj wszystko, co zapiszę na tablicy oraz będę wdzięczna jeśli wkleisz materiały, które ode mnie otrzymasz. 2. Proszę, nie wyrywaj kartek i ponumeruj je do końca zeszytu, byś po każdej lekcji mógł/mogła zapisywać w spisie treści, czego dotyczyło nasze dzisiejsze spotkani i jaki był cel lekcji. 3. Proszę abyś się zastanowił/a i opracował/a własny system oznaczania tego co ważne, na co trzeba zwrócić uwagę, co sprawia ci kłopot i co muszę powtórzyć. (żarówka, kolor zielony, znaczniki itp.) 4. Masz prawo popełniać błędy, dzięki nim się uczysz, wprowadzasz korektę swoich działań. Pytaj, gdy czegoś nie rozumiesz lub coś jest dla ciebie trudne, jestem po to by Ci pomóc. 5. Lewa strona zeszytu należy do ciebie więc baw się nauką angielskiego: rysuj, zaznaczaj, twórz własne zapiski i obrazki, by ułatwić sobie naukę. 6. Używaj „sklerotek” (karteczki, na których uczeń zapisuje pytania, nauczyciel odpowiada w wyznaczonym czasie – okejowy sposób). Po czwarte: Uporządkuj stanowisko pracy Zgodnie z zasadami „OK” zeszytu – tworzymy cel lekcji w języku ucznia (np. Wiem, gdzie leży Londyn). Wprowadzamy NaCoBeZu , czyli na co musisz zwrócić uwagę, kryteria sukcesu, pytanie kluczowe, samocena, ocena koleżeńska oraz podsumowanie lekcji – sprawdź czy osiągnęliście założony cel. (Zapisujemy np.: Dziś nauczyłem się… Zrozumiałem, że..). Do podsumowania można wykorzystać kolorowe kubeczki, którymi uczeń sygnalizuje czy został osiągnięty cel i czy zostało to odnotowane w zeszycie. Świetna sprawa, polecam gdyż widząc czerwony kubeczek wiem, że uczeń potrzebuje mojej pomocy. Zasada ta świetnie sprawdza się podczas pracy z uczniem nieśmiałym, który boi się na forum zapytać lub poprosić o pomoc. Pamiętaj aby jak najprościej formułować cel lekcji. Po piąte: Lustereczko powiedz przecie… czyli zastosowanie informacji zwrotnej. Krótko mówiąc to dialog między uczniem a nauczycielem, który ma pomóc uczniowi w uczeniu się. Doceniaj dobre strony ucznia, zapisz co wymaga poprawy, daj wskazówki, w jaki sposób powinien poprawić ocenę, wyznacz kierunek dalszej drogi. Ocenianie kształtujące wspiera ucznia – to już wiemy! Ale dodatkowo jest narzędziem do komunikacji z uczniem i także z rodzicem. Kiedy dziecko otrzyma informacje zwrotna rodzic również zapoznaje się z treścią i wie nad czym musi z dzieckiem popracować. Może również dzięki temu śledzić postępy swojego dziecka. Krótko mówiąc, nauczycielu: – nie wyręczaj uczniów, -dawaj jasne wskazówki, -wprowadź elementy zeszytu OK ( NACOBEZU, cel w języku ucznia, informacja zwrotna, kryteria sukcesu, pytanie kluczowe, samoocena), – wspieraj i motywuj każdego ucznia, -baw się wspólnie z uczniem w tworzeniu kreatywnych notatek, bo co kolorowe i samodzielnie wykonane długo w pamięci pozostaje. Ważne jest, drogi nauczycielu, aby zeszyt służył uczniowi. Byś zasady wprowadzał w granicach rozsądku, bo „co za dużo to niezdrowo” więc cool’owo prowadź zeszyt też, bo uczeń po prostu tego chce! Do dzieła. Autorką tekstu jest Ewa Szymkowiak. Ewa jest absolwentką Nauczycielskiego Kolegium Języków Obcych. Skończyła Akademię Sztuk Pięknych, Wyższą Szkołę Komunikowania, Politologii i Stosunków Międzynarodowych i Uni-Terra. Jest nauczycielem z wieloletnim stażem w przedszkolu i szkole podstawowej, specjalizującym się w nauczaniu j. angielskiego. Sieć pełna jest pięknych, kaligraficznych fontów, które aż proszą się o wykorzystanie w projektach. Za tę przyjemność z reguły trzeba zapłacić (i nie ma się co dziwić – tworzenie fontu to mnóstwo pracy), ale na szczęście żyjemy w pięknych czasach i poza kupowaniem, mamy również możliwość poszerzania swoich zbiorów o wiele całkowicie darmowych propozycji. Dość często pytacie o moich darmowych ulubieńców, dlatego postanowiłam zebrać te najlepsze, imitujące odręczne pismo fonty i zebrać je w tym wpisie. Publikuję tu jedynie w pełni darmowe fonty – to znaczy te z możliwością wykorzystania zarówno do celów prywatnych, jak i komercyjnych. Część z nich wymaga zapisania się do newslettera lub udostępnienia informacji o foncie, ale myślę, że to i tak nieduży wysiłek w stosunku do otrzymywanych korzyści. Czy prezentowane fonty mają polskie znaki? Niestety, w większości przypadków nie mają. Twórcy stosunkowo rzadko o to dbają. Zobacz też: Wielka lista odręcznych fontów z polskimi znakami 1) Alex Brush Pobierz 2) AlluraPobierz 3) PlayballPobierz 4) Learning Curve ProPobierz 5) SatisfyPobierz 6) DebbyPobierz 7) SerendipityPobierz 8) ParisiennePobierz 9) Variane ScriptPobierz 10) Dancing ScriptPobierz 11) Grand HotelPobierz 12) PacificoPobierz 13) BalqisPobierz 14) BlendaPobierz 15) BrusherPobierz 16) Herr Von MuellerhoffPobierz 17) Black JackPobierz 18) SophiaPobierz 19) Great VibesPobierz 20) PlaylistPobierz 21) EuphoriaPobierz 22) NickainleyPobierz Ważne[separator type=”thin”] Wszystkie prezentowane tu fonty możecie wykorzystywać zarówno do celów prywatnych, jak i komercyjnych, ale zanim wykorzystacie font do konkretnego celu, warto zapoznać się z licencją. Niektórzy autorzy zastrzegają sobie, że ich praca nie może być wykorzystana przy niektórych rodzajach projektów. Warto zwracać na to uwagę, a jeśli podchodzicie do projektu profesjonalnie, warto rozważyć zakup pełnej wersji lub płatnego fontu. Mam nadzieję, że fonty okażą się przydatne. Koniecznie podzielcie się swoimi faworytami w komentarzach i nie zapomnijcie się pochwalić, jeśli stworzycie z nich coś ciekawego. Jeśli skorzystacie ze zbioru, będzie mi bardzo miło, gdy polecicie ten post swoim znajomym. Przyjemnego korzystania! Zobacz też: Wielka lista odręcznych fontów z polskimi znakami Wiele zawodów bądź codziennych aktywności wymaga od nas robienia notatek. Korzystanie z przejrzystych i uporządkowanych zapisków sprawia, że praca jest zdecydowanie bardziej przyjemna. Dziś zebraliśmy praktyczne rady, które mówią o tym, jak robić czytelne i ładne notatki: jak je zrobić?Nauczyciele, uczniowie, wykładowcy, studenci, dziennikarze, pracownicy biur księgowych, osoby korzystające ze szkoleń – to tylko kilka przykładów osób, które muszą sporządzać odpowiednie notatki. Jak je robić, by późniejsze korzystanie z zapisków było łatwe i przyjemne? Niektórzy mają to we krwi a inni muszą się tego nauczyć. Na szczęście istnieje wiele praktycznych wskazówek ułatwiających prowadzenie ładnych notatek. Prowadzenie uporządkowanych zapisków początkowo może sprawiać pewną trudność, jeśli jednak wytrwamy w dobrych zwyczajach, staną się one dla nas czymś oczywistym i notatki w zeszycieOmawiając powyższy temat nie sposób nie wspomnieć o wyborze samego zeszytu. Zakup wygodnego, poręcznego i estetycznego notatnika to pierwszy krok na drodze do ładnych notatek. Praktycznym posunięciem okaże się zastąpienie zwykłego zeszytu tym na kółkach, dzięki czemu wyrwana kartka z nieudanymi zapiskami nie pozostawi po sobie żadnego śladu oraz pozwoli zadbać o idealny wygląd zapisków. Pamiętaj również, że im bardziej kreatywne będą Twoje notatki, tym większą odniesiesz z nich korzyść. Dobrą metodą jest uzupełnienie zapisków o przejrzyste wykresy, ramki, tabele czy proste rysunki. Znane jest przysłowie, że jeden obraz jest wart więcej niż tysiąc słów. Posiadacze notatek wzbogaconych o proste rysunki z pewnością odniosą z nich wiele korzyści oraz zapamiętają je na długi czas. Sporządzając zapiski w zeszycie warto także pamiętać o wypracowaniu czytelnego systemu oznaczeń. Wyróżnienie tematu głównego, kolejnych nagłówków, podpunktów, bądź szczególnie ważnych informacji powinno być jednolite w całym zeszycie. Wypracowanie swojego systemu znakowania informacji przyczyni się do efektywnej nauki bądź pracy, która będzie źródłem prawdziwej sposoby na ładne notatkiJak wcześniej wspomnieliśmy, istnieje zestaw kilku prostych zasad ułatwiających prowadzenie przejrzystych zapisków. Przyjrzyjmy się zatem, jak robić takie 1. Zadbaj o to, by wszystkie literki wyglądały tak samo – miały tą samą wysokość oraz tą samą 2. Staraj się, aby wielkość literek była nieco mniejsza niż rozmiar pojedynczej linii lub kratki. Dzięki temu pismo będzie wyglądać zgrabnej a całe notatki będą zdecydowanie bardziej przejrzyste. Jeśli piszesz w gładkim zeszycie, zastosuj pewien sprawdzony trik: pod kartkę, na której będziesz pisać, podłóż arkusz w linię lub kratkę, aby zapisany tekst był porządny i 3. Zadbaj o pustą przestrzeń na kartce zostawiając marginesy zarówno z lewej jak i prawej strony kartki. Pamiętaj o tym, aby marginesy były zawsze tej samej 4. Zatroszcz się o porządny długopis, który nie powoduje efektu “rozlania”. Możesz używać dwóch rodzajów długopisów – cieńszy do tekstu podstawowego oraz grubszy do zapisywania tematu, nagłówków bądź innych ważnych myśli. Rolę długopisu służącego do wyróżniania tekstu może pełnić także wkład żelowy bądź 5. Zakupiony długopis powinien wygodnie i pewnie leżeć w 6. Aby notatki wyglądały ładnie i przejrzyście oraz były czytelne należy wybrać wkład, który nie będzie przebijał na drugą stronę 7. Prowadź kreatywne notatki, które sprawią Ci frajdę w momencie ich sporządzania i zachęcą do późniejszego korzystania z wykonanych notatki: te przybory musisz mieć pod rękąDo wdrożenia w życie ostatniej zasady będziemy potrzebować odpowiednich przyborów. O jakich akcesoriach mowa?Funkcjonalny i wygodny zeszyt (warto zaopatrzyć się w kołozeszyt lub zeszyt z wydzieranymi arkuszami);Porządny długopis;Zestaw kolorowych zakreślaczy do wyróżniania głównych myśli;Ołówek – dobrym rozwiązaniem jest zakup ołówka automatycznego, za pomocą którego zdołamy wykonać drobne i precyzyjne rysunki oraz notatki;Temperówka i gumka do ścierania;Linijka – przydatna do kreślenia linii lub sporządzania wykresów i tabel;Korektor w taśmie, płynie lub piórze – by zadbać o czyste i schludne zapiski;Długopisy żelowe lub kolorowe powyższym zestawem akcesoriów zdołamy sporządzić wyjątkowe i przejrzyste notatki, które będą cieszyły oko i zachęcały do robienia z nich dobrego użytku. Każdy z nas zaczynał naukę pisania w podobny sposób. Rodzice albo nauczyciele rozpisywali nam wszystkie litery alfabetu, a my uczyliśmy się ich kształtów przepisując każdą literkę wiele razy. Dopiero później budowaliśmy z nich wyrazy. Mimo to nasze pisma różnią się między sobą. Zapiski niektórych osób są piękne, delikatne lub z charakterem, zdarzają się także przypadki, o których możemy powiedzieć, że “piszą jak kura pazurem”. Czy można nauczyć się ładnie pisać? Uważam, że tak. O tym będzie dzisiejszy wpis. Pismo odręczne, kaligrafia i hand lettering Na samym początku muszę podkreślić różnicę pomiędzy pismem odręcznym (naturalnym), a kaligrafią i hand letteringiem. Pismo naturalne to takie, którym piszemy wszystkie notatki. Nie staramy się go upiększać, ani też zmieniać podczas pisania. Indywidualny charakter pisma pojawia się pomiędzy 16 a 25 rokiem życia. Później następuje stabilizacja, a pisanie staje się czynnością naturalną i wyuczoną. Kaligrafia jest natomiast sztuką starannego i estetycznego pisma. Do 1960 roku kaligrafia była podstawowym przedmiotem w szkole, który doskonalił odręczne pismo, a także uczył cierpliwości i kształtował charakter. W tej technice do pisania używa się pióra lub specjalnego patyka i tuszu. Przeglądając notatki naszych dziadków lub pradziadków wyraźnie widać lata pracy nad tą techniką. Szkoda, że współcześnie w szkołach nie przywiązuje się aż tak dużej uwagi do pisma. Hand lettering przypomina bardziej malowanie lub rysowanie liter niż pisanie. W tym sposobie można zrobić szkic ołówkiem, a następnie poprawić go wybranym przyrządem np. markerem lub cienkopisem. W tej technice nie ma granic – można malować pędzlem, kreskować, a nawet wykropkowywać wzory liter. O ile dwóch ostatnich sposobów można się nauczyć, tak z pierwszym jest trochę trudniej. Odręczne pismo utrwalaliśmy przez lata, a na jego wygląd miało wpływ wiele czynników. W każdym znaku widać unikalny charakter, dlatego podobno można odkryć płeć autora, a nawet jego osobowość. Na samym początku odpowiedz sobie na pytanie co nie podoba Ci się w twoim piśmie. Zacznij od ogółu, a dopiero później skup się na szczegółach. Czy twoje pismo jest nieczytelne, jeśli tak to dlaczego? Czy problemem jest to, że piszesz za szybko? A może nierówno? Sprawdź które litery nie wychodzą dobrze, a także uwzględnij te ładne. Warto wcześniej wiedzieć w czym tkwi problem i na czym się skupić. Elementy, na które warto zwrócić uwagę: szybkość pisania: szybko, wolno, nacisk przy pisaniu: duży, mały, czytelność pisma: czytelne, nieczytelne, linia wiersza na gładkiej kartce: prosta, przypominająca łuk, opadająca lub idąca w górę, rozmiar liter: małe, duże, różnej wielkości, odstępy między słowami: małe, duże, pochyłość pisma: litery proste, pochylone w lewo lub prawo, kształt liter: okrągłe, ostre, pętle: szerokie, wąskie. 1. Przygotuj odpowiednie materiały Jako osoba leworęczna od razu czuję jakość papieru i przyborów do pisania. Najlepiej kiedy papier nie jest za bardzo śliski i nie za szorstki, musi być w sam raz, tak aby długopis poruszał się swobodnie. Nie używam długopisów, które się rozmazują, a wybieram te, które pozwalają na gładki ruch po papierze. U mnie najlepiej sprawdzają się cienkopisy i długopisy żelowe, które mają dosyć dużą grubość pisania (nawet do 0,5 mm). 2. Lekcja pisania Przygotuj zeszyt (najlepiej w kratkę) lub wydrukowaną kartkę papieru z liniami. Teraz przyszła pora na pisanie każdej litery alfabetu – możesz na to poświęcić nawet kilka stron. Ćwicz do momentu, aż uzyskasz zadowalający efekt i dopiero wtedy przejdź do kolejnej litery. Kiedy wypracujesz wszystkie kształty, to możesz przejść do pisania całych wyrazów. Nie spiesz się i staraj się robić to bardzo dokładnie. Skup także uwagę na stylu łączenia liter ze sobą. Dopiero wtedy możesz przyspieszyć. 3. Zbieraj inspiracje Stwórz teczkę z inspiracjami. Skąd je brać? Mogą to być notatki twojej koleżanki, stare pamiętniki, listy z pchlego targu, albo inspiracje znalezione w internecie. Obserwuj kształty i zwracaj uwagę na każdą literę – możesz przepisywać niektóre słowa. Bierz pod uwagę także style, które nie do końca Ci się podobają. Spróbuj je kopiować, a zauważysz, że niektóre litery mają ciekawe kształty, które można wykorzystać u siebie. Pamiętaj, że każdy z nas ma swój styl pisma, który czasem wcale nie jest brzydki, ale jest po prostu charakterystyczny. Od wielu osób słyszę, że moje pismo jest bardzo ładne, jednak ja podchodzę do tego bardziej krytycznie. Moim największym problemem jest robienie szybkich notatek, ponieważ wtedy moje pismo robi się tak nieczytelne, że czasami nie potrafię go odczytać. Dlatego postanowiłam zacząć ćwiczenia szybkiego pisania, a dodatkowo uczę się hand letteringu. Chętnie czytane wpisy na temat kreatywnego spędzania czasu: Jak nauczyć się rysować Jak zacząć bullet journal Kreatywne sposoby na nudę Jetem ciekawa jak oceniacie swoje pismo. Jest ładne, a może chcecie je poprawić?

jak ładnie pisać w zeszycie